Día Mundial do Medio Ambiente
O 5 de xuño, celebramos o Día Mundial do Medio Ambiente. Todos sabemos a importancia que ten a Natureza e a súa conservación para nós e os demais seres vivos do planeta, pois necesitamos levar unha vida de calidade e mirar cara ao futuro, a fin de que nada importante desapareza.
As Nacións Unidas estableceron esta celebración para sensibilizar a opinión pública e tratar de que traballemos xuntos e cooperemos para crear unha nova conciencia de coidado do medio natural, no que se desenvolve a vida e do que formamos parte.
Celébrase en todo o mundo de distintas maneiras: con festas, manifestacións, concertos ecolóxicos, campañas de reciclaxe, plantación de árbores, etc.
Moitos poetas inspiráronse na fermosura do mundo, nas súas criaturas e nos seus misterios. Velaquí unha mostra dalgúns deles, que quixeron destacar aspectos desa natureza.
|
GALICIA […] A das floridas valgadas, a do barulleiro mar, a das roibas alboradas e as noitiñas de luar. A dos toxos feridores, a das rosas velaíñas, a das roibas alboradas e a das choivas miudiñas. […] Ramón Cabanillas |
AS FLORIÑAS DOS TOXOS ¡Nin rosiñas blancas, nin claveles roxos! Eu venero as floriñas dos toxos. Dos toxales as tenues floriñas, que sorríen, a medo, entre espiñas. Entre espiñas que o ceo agasalla con diamantes as noites que orballa. ¡Oh do ermo preciado tesouro: as floriñas dos toxos son de ouro! De ouro vello son, mai, as floriñas dos bravos toxales, ¡das devociós miñas!… Antonio Noriega Varela |
|
LÚA A lúa é velliña, de brancos cabelos, de engurras de ouro e de olliños cegos. Érguese do leito das foulas do mar palpando os espazos para camiñar. Anda polo mundo sen ver a onde vai pois as estreliñas lévana da man. […] Luís Amado Carballo |
O ARCO DA VELLA Dende o piñeiredo de Vilanoviña o arco da vella ergueuse a beber, tanta sede tiña que fixo surrindo un voo de anduriña e foi dun esguello no río a caer. Ó sentir da auga a caricia leda espallouse en néboa pola tarde mol e enchéndose dela colgou na robleda seu pano de cores tinguido do sol. […] Xerando Álvarez Limeses |
|
TEÑEN NOME Non digas “unha árbore”, dille “carballo”, se che gusta a súa sombra tes que nomealo. Que ten un nome, se che gusta a súa sombra, que non se borre. Non digas “un paxaro”, dille “andoriña”, que vén coa primavera e anuncia a vida. Que ten un nome, que vén coa primavera, que non se borre. […] Marica Campo |
AI O MAR Ai o mar co seu barco roubado! Ai o mar na súa cunca deitado! Ai o mar! Vén tatuado nalgún mariñeiro. Vén coas gaivotas a rir no peteiro. Vén terra adentro nun puño de sal. Ai o mar, cabaleiro azulado, nos castelos de escumas gardado! Ai o mar! Que me leve, me leve nas ondas coas súas mans máis escuras e fondas! Ai o mar, meu amigo! Ai o mar! Ana María Fernández |
|
QUITA A PUCHA, AMIGO Quita a pucha, amigo, que xa o reiseñor vai cantando no bosque ferido de amor. […] Álvaro Cunqueiro
|
|
Tamén os nosos nenos e nenas do colexio queren deixar a súa preocupación pola Natureza escribindo contos moi breves (de tres liñas manuscritos).
Día Mundial do Medio Ambiente
A ÁRBORE
A árbore é moi bonita coas súas pólas que dan moita sombra. Os paxaros pousan nela cando están cansos de voar. Vichy – 3ºB
Érase unha vez unha árbore que moitos amigos tiña, sabía que un leñador as cortaría e sen amigos se quedaría. Víctor – 5ºA
O ARCO DA VELLA
Sete cores ten o ceo, cores alegres e cores de flores. O arco da vella non deixa de saír, cando o sol ri e chora á vez. Nerea – 5ºA
A BOLBORETA
Bolboreta, voa co teu traxe de cores polo campo, en Primavera. Raquel – 1º A
A bolboreta con antenas, a bolboreta de cores, que se pousa nas flores. Silvia – 1ºA
A bolboreta é de cores e sempre sae na primavera e encántanlle as flores. David – 1ºA
Raio de luz, bolboreta, que voa de flor en flor. ¡Non me engana o teu voo! Juan -5ºA
O CABALO SALVADOR
Un cabalo chamado Xoán viu un cazador cazando un coello. Xoán evitou a caza dándolle unha couce ao home. O cazador enfadado disparou ao cabalo, pero este esquivouno. O home foise moi enfadado. Brais – 4ºB
O CABALO PEPITO
No incendio do bosque, o cabalo salvaxe Pepito, converteuse nun heroe por rescatar a todos os seus semellantes. Pablo – 5ºA
O CAN SEN AMIGOS
Había unha vez un cachorriño que non tiña amigos porque era moi pequeno, pero cando se fixo maior volveuse moi forte e popular. Laura – 4ºB
O CEO
O ceo, pobriño, está agardando ao Sol moi amodiño, porque xa xea de noite e non ten abrigo. O seu único amigo é o Sol. ¡Pobriño! Andrés – 5ºA
CONTAMINACIÓN
A contaminación é o peor, nunca me gustou: quítame a vida que amo. Loito pola vida que teño e porque desapareza a contaminación. Andrea – 5ºA
María era unha bolboreta que vivía nunha árbore encantada, na que vivían tamén, a eiruga Luisa e o saltón Christian. Os tres eran felices porque non había contaminación. Esther – 6ºB
Érase unha vez un lixo superlixo, supercontaminado que se meteu na praia e quedou limpado.
A FLOR:
A flor é fermosa porque cando a vexo síntome coma unha flor e son de tantos colores que me sinto como dentro dunha flor. Lucía – 1º A
As flores son fermosas porque adornan os campos e tamén as macetas das casas. Hugo – 1ºA
A flor ten una problema, perdeu a súa cor. Eu téñolle unha solución: que se lave na auga e recuperará a súa cor. Paola – 5ºA
A flor perdeu o seu cheiro e a súa cor. A pobre estivo moi triste ata que a Primavera lle devolveu a súa frescura. Sukaina – 5ºA
Era unha vez unha flor amarela que, de tanto tomar o Sol, púxose vermella.
O LEÓN
Había unha vez un león que se metía cos demais. Un día a súa nai pillouno meténdose con eles e castigouno. O león arrepentiuse e ela perdooulle. Dende entón o león vive feliz na selva. Eva – 4ºB
O LEÓN QUEDOU NO ZOO
Había unha vez un león que vivía na selva tranquilamente. Un día quedouse durmido. Mentres estaba durmido, os cazadores cazárono e cando espertou, estaba no zoo. Quedou moi triste. Miguel – 4ºB
O MAR
O mar coas súas frescuras anda a tecer co brillo do Sol e cópialle a súa cor. Nahuel – 5ºA
O mar contaminado, ¡pobriño, meu neniño! Sen escumas prateadas e a súa boca salgada. Fabio – 5ºA
A MONTAÑA
A montaña é moi alta e os animais comen a súa herba. Nela óese o eco. — 3ºB
A NATUREZA
A natureza debe ser coidada para que a túa cidade estea descontaminada. Gabi – 3ºA
A natureza é fermosa coma unha rosa e non hai que ensuciala, senón limpala. Álvaro – 3ºA
A natureza hai que coidala porque as fábricas poden contaminala e os seres humanos non poden vivir. Carolina – 3ºA
A natureza non hai que contaminala, senón limpala. Samaira – 3ºA
O PARRULO
O parrulo ía a navegar polo río e chocou contra unha rocha do río e viu as estrelas. Emanuel – 1ºA
O PAXARO
Érase unha vez un paxaro que sempre me acompañaba ao colexio e un día sentiu soar a serea e escapou correndo co medo. Alejandra -3ºB
Os paxaros cantan, á xente lles encanta. Canta, canta, paxariña canta, canta no teu niño. Canta, canta pola mañá, no teu paxar. Laura – 4ºB
Érase un paxaro moi avaro. Tan avaro, tan avaro, que a todos despreciaba. Curou o día que lle deron a probar a súa menciña. Tamara – 5ºA
A POMBA
A pomba está triste, pois só a sacan cando é o Día da Paz, a quen ninguén fai caso, pois hai pelexas igual. Beatriz – 5ºA
O RÍO
O río, cando baixa por unha montaña, retórcese coma unha serpe. É a cousa máis fermosa que vin nunca. Ana – 3ºB
Unha vez nun bosque lexano había un río chamado Rinrín, moi chuliño porque sempre dicía: -“Eu teño máis auga que ninguén”. Entón o Sol apareceu e secouno. Rinrín nunca máis se volveu a chulear. Alba – 4ºB
Érase unha vez un río que sempre estaba contaminado. Un día os animais do bosque decidiron limpalo. Ao final quedou limpo grazas aos animais do bosque. Marina – 4ºB
Río de augas claras, de peixes escuros e de árbores que lavan as ramas.
A RÚA
Sucia está e cheira fatal. Os barrendeiros téñena que limpar, pero sempre hai lixo e non se pode remediar. Lixo e lixo na rúa, sempre haberá. O home non aprenderá. Jaime – 5ºA
O SOL
O sol brilla no ceo, da moita cor á cidade e tamén calor. Podes ir á praia. ¡Que bonito é o sol! Zeltia – 3ºB
A TERRA
A Terra é un planeta moi lindo. Ten lagos, campos, montañas, etc. Pero estámola estropeándoa. — 3ºB
O VENTO
Cae a folla da árbore, toma o sol sobre a herba placenteira, temerosa de que o vento a incomode. Lorena – 5ºB
Teatro para ler
| Maio de libros, de letras, palabras, debuxos e cores. |
Maio de luces, teatros, historias que buscan lectores. |
Maio de festas, de soños, de moita ilusión. |
Maio, lecturas, teatro… Arriba o telón! Ana Mª Fernández |
Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística
A nave interplanetaria "O noso Centro" pon rumbo ao espacio inmenso de estrelas, constelacións, historias e lendas intergalácticas. Preparámonos, érguese o pano.
Poemas na escaleira
Pensamos que xa é hora renovar o poema da escaleira de entrada do noso centro. Así, os versos de Rosalía que xa levan tempo acompañándonos, dan paso aos de Manuel María por ser axeitados para as idades dos nosos nenos e polo tema fermoso e universal que trata.
O arco da vella
con sete colores
que teñen, no ceo,
beleza de flores.
O arco da vella
é un arco triunfal
con sete guerreiros
que a ninguén fan mal.
O arco da vella
de luz feito é.
Resulta un milagre
que siga de pé!
Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística
Con P de PAZ
Abrimos hoxe este blog
como quen abre unha ventá
con A de sentir ÁNIMO,
con F de FALAR,
con H de HARMONÍA,
con M de MEDRAR,
con D de DICIR cousas,
con C de CAMIÑAR.
Abrimos este blog
para ESCRIBIR e SOÑAR.
Farémolo con verbas
que chamen pola PAZ.
Ana María Fernández
CEIP Concepción Arenal 